Powieść: poetycka, inicjacyjna, (e)migracyjna i autokreacyjna, szczecińska, PRL-owska, a może i feministyczna. O opresyjnych doświadczeniach dzieciństwa, o szkole i rodzinie PRL-u, objawieniach i kryzysach okresu dojrzewania.
Książka o pierwszej miłości i jej klęsce, o traumie i o przyjemnościach emigracji (do Niemiec), o poszukiwaniu tożsamości jako obcokrajowiec (w Polsce i w Niemczech) i jako kobieta. Jej bohaterką jest najpierw trzynastoletnia naśladowczyni Ani z Zielonego Wzgórza, potem już dorosła autoironiczna burzycielka dawnych mitów w poszukiwaniu sposobu na transformację traumy w siłę, i na stworzenie własnej, autobiograficznej legendy, która poniosłaby przez życie.
Wreszcie książka o codzienności w Szczecinie lat 70. i 80. XX wieku, z perspektywy nastolatki. Powieść postmodernistyczna, czerpiąca garściami z innych tekstów kultury, cytatów, stylów, bawiąca się językiem, rytmiczna, pełna energii i humoru.